کاش همیشه باشی پسر ...

 

خوشحالم که 

محسن برگشته و توی پرسه می نویسد ...  

فقط کافی ست همین پست دومش ( کمتر از یکسال زمان باقی ست ) را بخوانید تا مثل من تصدیق کنید که حضور آدمهایی مثل محسن با این قلم جادویی و دیوانه کننده برای بلاگستان غنیمت بزرگ و ارزشمندی ست و غیبتشان خسرانی عظیم برای آن دوستانی که دنیای مجازی بلاگستان برایشان اصلن جنبهء فان و سرگرمی ندارد ...  

محسن عزیزم ... یه بار دیگه تیتر رو بخون بچچه ! 

- 

پی نوشت : 

نوشته های اخیر و کللن سبک و سیاق جدید  

وبلاگ مریم خانم ( خواهر ایرن ) را خیلی دوست دارم ... 

-