وختی هیچ چینی بند زده ای عینهو اولش نمی شود
از دل که بلور است چه توقع ؟
***
آدمیزاد در از دست دادن جایگاه و ارج و قربش
در پیشگاه ( خودش و ) دیگران
فقط و فقط خود الدنگش مقصر است و لاغیر ...
چون آن دیگرانی که ذکرشان رفت هم
فکر و ذهنشان مشغول حفظ یا ریدمان جایگاهشان
در پیشگاه خودشان و ایضن دیگرانی دیگر است ، نخطه وسسلام .
محسن خان این ینی چی دقیقا؟
فهمیدما اما اون نخطه وسسلام دلمو لرزوند
خودمون که خودمونیم
ولی خیلی مهمه که اون "دیگران" ی که ارج و قرب کذاییمون پیششون نزول کرده کی باشند و چی....
کسر شان پیش یکی باعث دلشکستگیه و پیش یکی باعث سرافرازی...خیالی مهمه که طرف کی باشه..
Salam dash mossen
Baba az makke tazze residam.bikhial dash mohsen.maha ghaboolet darim.bahs ine ke hey zendegito ghatye webet mikoni.be har hal ma eradat darim
آره...فک کنم حق با شماست...آدم فقط خودش مقصره...
واقعا دلو نمیشه بند زد
به هیچ وجه!
دل شکسته در هیچ شرایطی قابل بند زدن نیست
ارج و قرب هر آدمی هم دست خودشه
اما گاهی دیگران برای بالا بردن خودشون ارج و قرب بغل دستیشون و پایین میارن...اون وقت چی؟
داستان جایگاه انسان ها و انواع مختلف نوسانش جای بحث داره...
...درسته محسن خان...
...هر کس خودش مسئول عواقب کاراشه !
...اما این وسسلام یعنی چه ؟
...یعنی خداحافظی ؟!
..تا یادم نرفته بگم..این عکس پروفایلت خیلی قشنگه !!
برید ِمان! قبل از آنکه برید ِمانندَت !
این است چرخه زندگی !
وسلام یعنی چی اونوقت کمی تهش زیادی تلخ بود
انقدر مفهوم داشت که قابش کنن بزنن سردر ورودی وبلاگستان
می‌گویند روزی درویشی از جلوی یک مغازه‌ی کبابی رد می‌شد. دید که شخصی تعدادی گنجشک را کشته و به سیخ کشیده و بر آتش کباب می‌کند. درویش از آن شخص خواست که یکی از گنجشک‌های کباب‌شده را به او بدهد. آن فرد خودداری کرد. درویش «کیشی» کرد. ناگهان گنجشک‌ها زنده شدند و پریدند و رفتند. مردم شهر وقتی آن کرامت را از درویش دیدند، دور او جمع شدند و از او شفا و شفاعت خواستند. درویش بی‌اعتنا می‌رفت و مردم هم به دنبال او می‌رفتند. ناگهان درویش به‌سمت مردم برگشت و شلوارش را پایین کشید و به‌سمت آنان ادرار کرد. مردم از او روی گردانیدند و او را دیوانه خواندند. درویش گفت: شما مردم به کیشی می‌آیید و به جیشی می‌روید؛ پس شایسته‌ی اعتماد نیستید
اون داستان رو نوشتم که بگم جایگاه آدم پیش خودش مهمه....خیلی مهمتر از جایگاهی که پیش دیگران داره...هیچوقت آدم نمیتونه مقبول و محبوب همهٔ آدمای دیگه باشه....اونم مردمی که به کیشی میان و به جیشی میرن!
ولی وقتی آبرو و عزت آدم پیش خودش خدشه دار میشه اون خیلی دردناکه....
اون وسسلام هم واسه تاکیده و نشونهٔ خدافظی نیست....تازه میشه جور دیگه ای هم نگاهش کرد....میتونیم بدون تشدید بخونیمش...اونوقت میشه "و سلام"...اونقت ما هم میگیم علیک سلااام حاج آقا(آیکون کسی که هیچ رقمه زیر بار خدافظی نمیره!)
صلوات!
و به روزم.
دروووووووووووووووووووووووووود
وختی توقعی نباشه از بند زدن که سهله٬ از تولید و ساخت سلولهای بنیادی قلب و شبیه سازی دیگه چه فایده؟
.
.
کلن آدمیزاد موجود اجتماعیه که در عین شخص گرایی و فردیت گرایی نتیجه ریدمان ها و حفظ موقعیت هاشو در تعین جایگاهش جمعن به اشتراک میزاره و خود الدنگشم هنوز با خود الدنگ ترش گلاویزه که محیط و عوامل محیطی در به گا دادن و ریدمان کردن مخصر است و لاغیر در صورتی که خودشم میدونه داره گه میخوره آقا گه ه ه ه ه !!
و علیکم الدرووووووووووووووووووووووووووود و رحمت الله و برکاته یا ایهال مومین و المومنات و المسلمین و المسلمات و یا ایهل قبور فی بلاگستان و الدروووووووووووووود المبارک الله و مصاعف الله و متعالننا یا خاتم الرسولین وبلاگیون و وبلاگیونات حصرت سوار بر مشرکین الکرگدن الکبیررررررررر سیدنا المحسن الباق ق ق قر لو لنا فی رحمت الخاسرین.
.
.
.
خاسرین یعنی چی؟!
اشکال ماها اینجاس که فکر میکنیم بعد از اینکه یه سری اساسی شکست باز باید مثل روز اولش بشه...سالم...بی ترک...همه چیش فابریکی بشه مثل وقتی که از کارخونه درومده!...خب نمیشه دیگه...حالا دو تا راه داریم...یا انقدر با لبه های تیز شکسته اش خودمونو خط بندازیم که خط خطی بشیم...یا هم که قبول کنیم شکسته و یجوری سرپاش کنیم که این چند صباح باقیمونده کارمونو راه بندازه...
و اما بعد ستاره ها...
آره خب...همینجوریه که میگی...
ما نبودن تو کتمون نمیره ها...از الان بگیم...
Bezan be sime akhar, hamishe sime akharo ba hes ke bezani sedaye behtari mide, har kari delet mikhad bekon
چه اهمیتی داره که آدم برای دیگران عزیز باشه یا ذلیل؟!
مهم اینه که آدم پیش خودش سربلند باشه و سرشکسته نباشه... دیگران هرجور راحتند دربارهء آدم فکر کنند...
داستانی که الهه نوشته انقدر کامل و جامع نکته رو بیان کرده که من هرچی بگم ، تکرار مکرراته .
الان لایک به دلی که لایک داده به الی
اول که ازین عکس بالایی تریپ کلاه روشنفکری و اینا بسیار خوشمان آمد!
دوم این که مهم رضایت خویش از خویشتن خویش است ! بقیه چه می گویند و می اندیشند در درجه دوم اهمیت قرار دارد! پس جمال و کمال خودتان را عشق است و بس!
دوست دارم خوبه که به این نتیجه رسیدی این نقطه <غاز پیشرفته
همین هیچ چیز اضافه ای هم ندارد.
این غاز پیشرفته خیلی به این تریپ روشنفکری میاد
سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام.
واقعاً هم همه چی دست ِ خودمونه ! اینکه با رفتارمون چه جایگاهی در پیشگاه ِ دیگران و حتی خودمون پیدا کنیم ! اینکه با چه چشمی نگاهمون کنن ! اینکه بهمون احترام بزارن یا نزارن ! اینکه اصلاً آدم حسابمون کنن یا نکنن ! اینکه ارزشی داشته باشیم یا نداشته باشیم !
حقیقتاً اگه خودمون قدر ِ خودمون رو بدونیم و برای خودمون احترام قائل باشیم دیگران هم همونطور باهامون رفتار می کنن ! هر جور به خودت نگاه کنی دیگران هم همونطور بهت نگاه می کنن !
اما درباره ی دل ، که خب آره ! هیچوخ هیچچی مثل ِ اولش نمی شه ! هیچچی !
گل.