بین خودمان باشد ولی آدمها دوزاری شده اند ... بد و غیر قابل اعتماد ... حتمن الان دارید پیش خودتان می گوئید این اصلن چیز تازه ای نیست و همان اول کاری قابیل زد خار مادر هابیل را یکی کرد تا تکلیف بشریت با خودش روشن باشد ... بله حق با شماست ولی خب هر چیزی هر پدیده ای رتبه و مرتبه دارد درجه دارد ... این دوزاری شدن یکجور پروسه و روند است که روز به روز در آدمهای روزگار بیشتر نمود پیدا می کند و توو چشم و ذوق می زند ... آدم که اکانتِ فیسبووک نیست که توی وبگردی های شبانه اش همینطوری هی هرز و غیر هرز بچرخد و مثلن توی یک شب هزار تا فرند دورش جمع کند ... قِران قِران و تومان تومان باید ثانیه های عمرت را خرج کنی تا عینهو جویندگان طلا ته ظرف فلزی کج و کولهء زندگی ت هف هشت تا به زعم خودت تکه سنگ طلا ته نشین شود ... آنوخت یکروز ... اصلن بی خیال ، چه فایده دارد گفتن این حرفها ... آدم چارشاخ می ماند که واقعن ته این دل شکستن ها ، این بی عفّت کردن تمیزی ها ، این خط خطی کردن سرراستی ها چی گیر خلق الله می آید ؟ ... مخلص کلام فقط حرفم این است که گران ها را ارزان نفروشیم و ارزان ها را گران نخریم ... همین .