قلب آدم هم مثل هر جای دیگهء بدنش 

توی گیر و دار خطرات و مخاطرات زندگی روزمره  

یه وختایی میشکنه یا زخم میشه  

اما تفاوتش در اینه که روند و قاعده و قانون خوب شدنش  

اصلن مثل هر جای دیگهء بدن نیست

مودیه ... الله بختکیه ... شانسیه ... سگ مصصبیه

شاید زود خوب شه ... شاید دیر ... شایدم هیچوخت خوب نشه ...   

پی نوشت : 

حذف شد که به دریوزگی و جلب ترحم و جشن عاطفه ها و جمع آوری اعانه متهم نشویم ! 

مجددن پی نوشت : 

این پستِ کیامهر بی ارتباط نیست با دلیل حذف متن اولیهء پی نوشت قبلی !  

.

نظرات 52 + ارسال نظر
مریم همسفر شیرزاد سه‌شنبه 29 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 11:49 ب.ظ

یعنی اگه من تو وبلگم از درد دلام و ناراحتیام بنویسم میشه فس ناله و شما دیگه بهم سر نمیزنی؟
مگه همیشه نمیگین آدم باید برای خودش و دلش بنویسه؟
خوب آدم بعضی موقعها حالش بده که مینویسه دیگه وگرنه پامیشه میره فرحزاد یا شمال یا اسکس تو دیزین

بنویس خان داداش
هر طوری که هستی بنویس
اینجوری آدم وقتی ناراحته دور از جون باید لال مونی بگیره که اینو و اون ناراحت نشن

داود(خورشیدنامه) جمعه 6 آبان‌ماه سال 1390 ساعت 03:18 ب.ظ http://poooramini.persianblog.ir

خوب میشه اگه بد نباشه قلب و میگم

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.