یه زمانی هیچ ایمیلی رو از توی اینباکسم دیلیت نمی کردم ، شده بود چن هزار تا ...
هیچ شماره ای رو از توو گوشی م پاک نمی کردم ، شده بود چن صد تا ...
هیچ لینکی رو از توی گودرم حذف نمی کردم ، شده بود خیلی زیاد تا ...
ولی حالا اوضاع عین خودم عوض شده ...
حالا دیگه دیلیت کردن و پاک کردن و حذف کردن
مث آب خوردن شده واسم ...
چه تصادفی...همین الان کلی پست ثبت موقت پاک کردم..چون برام خاطره داشت...گریزون شدم از خاطره..
دلیل این حذفیات رو هم میدونید؟ چی میشه که اینجوری میشیم؟
این مسئله (با شدت و ضعف) تقریباً واسه هممون اتفاق افتاده و همین عمومیتش یه مقدار از آزاردهنده بودنش کم میکنه ...
محسن خان عارضم که بنده تعداد شماره های گوشیم رو از مثبت صد به پونزده تا کاهش دادم؛به عقیده این کمترین؛کیفیت بسیار مهمتر از کمیت است...
سلام آقا...
دست راست مبارک تان بر سر ما.
کاش می شد اسم ها و شماره ها و خاطره ها و ... را پاک کرد و این باکس خالی خالی...
راستی خواندید این تک بیت شاه کار ا که غبار نوشته بود؟ به اندازه دنیایی کیفورم کرد در این بی رمقی:
ساقیا! دگر ساغر، لب‌نما نمی‌نوشم
ارمنی تَرَک پر کن، تازه نامسلمانم"
یاد یه پست دیگتون افتادم که شماره هارو فک
کنم پاک می کردین از توی موبایل....بیشتر
وقتا دیگه سعی میکنم پاک کنم..اماتو دو
مورد نه..بهترینهاو بدترینها نه.بهترینهاکه
وقتای ناامیدیو غمام بهشون نگاه کنم
شاید به بهبود وضعیتم کمک کنه و
بدترینهاکه خاطرات ِ تلخشونو یادم
باشه حتما..که دوباره اون تلخه رو
تجربه نکنم......اما متاسفانه تو
بیشتر موارد یادم می ره که چرا
شده نقطه سیاه ِ ذهنم.......
ذهن ِ آدم خوب فیلتر میکنه ..
خوب..........................
یاحق...
دارم فکر میکنم چند تا از این آب خوردنی ها دارم
و واسه چند نفر دیگه هم آب خوردنی محسوب میشم
و..کدام هایشان خون دل خوردنیه..من برای بعضی از این شماره های آب خوردنی خون دل خوردم تا ثبت شدن رو صفحه ی موبایلم..یا ایدی هایی که ثبت شدن تو ایمیلم...گودر نه..
چقدر عوض میشن آدمها...چه قدر همه چی عوض میشه..
اگه میدونستیم فردامونو..دنبال خیلی چیزا نمیرفتیم که رفتیم ..دنبال خیلی چیزا که رفتیم هم نمیرفتیم...
چقدر عوض شدین استاد..پست های پارسال همین موقع رو نگاه میکنم و اینو میگم
آقا محسن همیشه عزیز،
فکر دل دنیز خانوم رو کردید وقتی داشتید این پست رو مینوشتید؟!
به یاد حمید (آیکون پشن یه دختر کوچولو قایم شدن)
پروین خانم عزیز
راستش متوجه فرمایشتون نشدم ...
یعنی ارتباط این پست
با دل دنیز خانوم رو ملتفت نشدم !
میشه پشن کسی قایم شد؟ یا مجبوریم بریم پشتشون فقط؟
این هم جز بخشی از زندگی است
یا پاک میکنی یا پاکت میکنن
مهم دیگران نیستند مهم خودت هستی که این لحظه چه احساسی را با خودت حمل میکنی
بعضی وقتها باید برخی از چیزها را از روی کولمون بندازیم پایین تا سبک تر سفر کرد تا بشه نفس کشید
این وسط چه باک اگر دلمان هم ابری شد .
شاید همین پاک کردن باعث بشه یاد و خاطره ای دوباره زنده بشه و چه بسا ....
چه بد.
چه خوب.
یه قرعان حلالت نمی کنم اگه منو حذف کنی... خیر نمیبینی از اون لینک دونی...دیدم که میگما...نکن این کارا رو...با هر که می کنی به کن...با ما چرا؟! - کولی بازی در این حد-
هرکیو حذف مذف میکونی بوکون اسم ما و وبلاگ و شوماره تیلیفونمونو حذف کونی خواهر برادری مون خش دار میشه ..
کلن کلاه ملاهمون با هم مخلوط میشه افتاااااااااااااد ؟؟!!
پاک کردن اینا مث آب خوردنه اما خاطر کسی که از حافظه ی آدم دیلیت نمیشه میشه؟!
بپا تو این دیلیت کردنا ما رو نفرستی قاطی باقالیا
آدم یه وقتایی ، به یه جایی می رسه که از هر چی خاطره و بند و ریسمانی که آدم رو وصل می کنه به آدمهای دیگه ، به خاطرات گذشته ، زده می شه
بعد اون وقت دلش می خواد با بلدوزر همه چی رو خراب کنه و رد شه بره . انگار که سبک بشه ...
خیلی خوبه
دیلیت نکردن فقط یه اقدام نمایشی گول زنانه ست. بود و نبود اون اسم چه فرقی داره وقتی قراره هیچ وقت سراغش نری. شاید اصلا دیلیت کردنش صادقانه تر هم باشه. وقتی داری آگاهانه و با اراده ی خودت حذفش میکنی و فراموشیش رو به مشغله ی سلول های مغز و قلبت واگذار نمیکنی
آره شازده ! مرد عمل باش و دیلیت کن !
تازه شدید مثل من!!!!
تحمل شلوغی زیاد رو ندارم!!!
ma ke kolan az yade shomaham remove va delete shodim... heyyyyyy
سلام محسن خان عزیز،
منظورم این بود که الآن دنیز عزیز با خوندن این پست دلش ممکنه بگیره (با توجه به اونکه نمی تونست در مورد نوشته های شما یک دله قضاوت کنه). الآن حس میکنم جایگاه من نبود که اینو بگم. امیدوارم هم شما و هم دنیز خانوم حرفم رو حمل به شوخی کنید (هر چند یک شوخی نابجا و لوس) و ازم دلگیر نشده باشید.