از همان بچچگی تا حالا ، چسباندن پیشانی به شیشهء اتوبوس ایران پیما و زل زدن به فریم های جاده و دشت و بیابان و کوه ها لذذت بخش است هنوز ... تماشای سگهای ولگرد و گله های گوسفند و بوته های ملعبهء دست باد و کارخانه های متروکه و خانه های کم ارتفاع روستاها و شهرهای کوچک کنار جاده در دم دمای تاریکی هوا و چراغهایی که یکی یکی روشن میشوند و قصه هایی که میتوانی توی این خانه ها تخیل کنی برای کوتاه تر شدن مسیر ...