یکی از مهمانان امشب ، یک عزیزی بود که همه میدانند اصلی ترین پلن چن سال آینده اش رفتن از این مرز پر گه هر خرتوخر ! است ... موقع رفتن دمبال سویچش که میگشت یک شوخی کردم باهاش در مورد پراید و بنز سی دویست ... خندید و گفت میخرم و بعد زیر لب ادامه داد که من قبل از اینکه برای همیشه بروم از خیابانهای تهران یک شب سی دویست سواری طلبکارم ... و اصل فقرهء موفقیت که امشب با مهمانها خیلی حرفش را زدیم در همین نوع نگاه است ، در همین طلبکار بودن از دنیا ... مشکل اکثریت آدمهای پیزوری و توسری خور و داغونی مثل من این است که برای کارمند بودن زاده شده اند ، برای بدهکار بودن ازلی ابدی به دنیا ...
ایشالا یه روزی همه حسابامون رو با این دنیا صاف می کنیم
قبل رفتن البته
بسی باعث مباهات و افتخاره قربان
که اولین خوانندهء دری وری های شبانگاهی مون شما باشید !
منم طلبای زیادی دارم از این دنیای لاکردار...
امیدوارم حسابامو باهاش تسویه کنم بعد برم...امیدوارم...
دیوونه !
به نظرم دلیلش اینایی که گفتی نیست ... یکم هم بکش و از استعدادات استفاده کن، متوجه منظورم می شی !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
طلبهایمان سر جایش
شانس بیاریم بهش بدهکار نباشیم!
نفرمایید قربان...
باعث افتخار بنده است قربان
یاد جودی ابوت داستان بابا لنگ دراز افتادم یه جایی خودش رو با دوستای مرفه و پولدارش مقایسه می کنه و می گه جولیا و سالی همیشه از دنیا طلب دارن و دنیا هم به اونها می بخشه اما این دنیا از اول ثابت کرده که هیچ دینی نسبت به من نداره...
هی.... چی باید گفت امشب درست زمانی که فکر مث هزار شب دیگه به رفتن بود و داشتم تند تند لغت های آلمانی فردا رو یاد میگرفتم این پست بیاد جلو چشم و بدجور به فکر فرو برم.... ب اینکه چقدر من هم پرم از این طلبکاری ها.......
چقدر دو پست اخیرتون دلنشین بود و چقدر تامل برانگیز
مووفق باشین قربان
راستی ... این همه دنبال عکس هدر گشتی ... آخرشم هیچی به هیچی !؟ ...
به پری :
جیگرتو که لغتهای آلمانی حفظ می کنی ...
آره محسن کاملا باهات موافقم... ولی فقط کافیه یکم نگاهمون رو عوض کنیم، ما هم میشیم طلبکار... مخصوصا تو با اون همه استعداد و خلاقیت... من عاشق روحیه ی اون مهمون عزیزم... و همیشه توی دلم تحسینش می کنم... و امیدوارم که همه طلباش رو زود از دنیا بگیره...
من هم دیشب قبل از خواب خیلی به حرفای دیشبمون فکر کردم، ودر نهایت به این نتیجه رسیدم که مهم اینه که تکلیفت با خودت معلوم باشه و بدونی از دنیا چی میخوای... واسه یکی موفقیت رو گرفتن دکترا و فوق لیسانس و ادامه تحصیل می دونه، یکی پولدار شدن، یک دور دنیا رو گشتن، یکی نوشتن، یکی خوندن، یکی ساز زدن، یکی موفقیت براش اینه که پدر، مادر، همسر، فرزند، دوست، همکار و... خوبی باشه.... مهم اینه که یه چیزی به این دنیا اضافه کنی و خودتم حالشو ببری...
چند سال پیش سرکلاس استادم یه حرفی زد که با خوندن این پست توی گوشم زنگید
گفت سعی کن هیچوقت دیوار کوتاه نباشی!
من هیچ وقت خودمو بدهکار به دنیا ندونستم...
همیشه طلبکار بودم و هستم.... دنیا فقط به من یک نفر یک عالمه چیز بدهکاره...
ولی این رو هم خوب می دونم بین یکی مثل تو که خودتو ازلی و ابدی به این دنیا بدهکار می دونی و یکی مثل من که همیشه حس طلبکاری رو داشتم فرق زیادی نیست...
دنیا به روال ترمال خودش پیش می ره و نه طلب های من رو پس می ده و نه بدهی های تو براش مهمه... این فقط گوشه های ذهن درمونده ی ماست که فکر می کنه و حسرت می کشه و در رویاهای شبانش سوار بنز می شه و گاز می ده....
موفقیت.مهمونی.خونه شما.عجب.دهن سرویس خوب ما رو واسه اینجور مهمونیا دعوت کن اونجوریا که هیچ.
این طلب کاری شاید به جایی برسوندت ..... ولی یعضی وقت ها به استرسش نمی ارزه ...
انقدر این نوشته به قلب من نزدیکه که اصلا نمیتونم درباره‌اش چیزی بنویسم. هی میام مینویسم و میبینم نه .... حرف دلم این نبود. و پاک میکنم.
اما خیلی با حرفت موافقم.
غیر از اینا دنیا اصلا از اساس متعلق به آدمهای پررو و وقیحه همیشه آدمای از خودگذشته و مخلص و با اخلاق هشتشون گرو نهشونه برعکسش آدمای سواستفاده چی و پررو و وقیح و رذل و ناکس و بی سر و پا صاحب همه چی می شن مادی و معنوی..... حتی توو تاریخ اسلامش همه اماما شکست خورده بودن دیگه! الانم آفریقایی رو مقایسه کنید با امریکاییا....
دقیقا گاها چقدر خسته میشی..از دنیای اطرافت..از این خیابونها..ادمها..
این دنیا احتمالا در دست شیاطین اداره می شه بیشتر!
اصحاب شیطان اولیا شیطان... و قصه آدما قصه رویارویی با شیاطینه احتمالا... نبرد همیشگی اهورا و اهریمن... حق و باطل...
و احتمالا قوانین و سنتهای حاکم بر دنیای مادی هم در راستای تحقق خواست شیاطین، به اونها فرصت داده شده تا چیرگی و تسلطشون به آدمها رو امتحان کنند! و کم جنبگی و بی ظرفیتی فرزندان آدم شیاطین رو پیروز همیشگی میدان کرده...
وگرنه برای فرزند آدمیزاد که دور از جون بهرحال واقعیته دیگه آخرش لاشه ای بدبوست چه بنز سی دویست چه پراید! زندگی نمی شه!
این دنیا یه چیزی کم داره! که آدم حس می کنه به ته تهش هم که برسه به آخر لذتهاش باز انگار تووش گمشده داره...
متاسفانه نمی شه تصوری از دنیای دیگری غیر از اینجا داشت چون اونایی که از مرز زندگی گذشتند هرگز برنگشتند که چیزی درباره دنیای دیگری بگویند... ولی بهرحال اونچه که مسلمه آدم اگر تو این دنیا به اوج برخورداری هم برسه هنوز یه نقص بزرگ تو زندگیش وجود داره و اون ناپایداری زندگی و تهدید دائمی مرگه!
نمیدونم چرا حس میکنم این مهمون رامین بوده !!! :D
http://montada.rasoulallah.net/uploads/images/montada.rasoulallah.net-1315334274-U2520.gif
لایک به کامنت آرش پیرزاد.
پدر یکی از همکارام یه جمله ای داره که ماها بارها تجربه اش کردیم: که در مقابل هر کی و هر چی هر چقدر کوتاه بیای اون دراز میاد. حالا داستان دنیا و آدمهاش هم همینطوره.
تو یه خانواده کوچیک هم بچه هایی که همیشه طلبکار هستن و با داد و جیغ و هوار و زورگویی نسبت به بقیه همه چی رو به دست میارن موفق تر هستن. اون بی عرضه ها هم (یکیش خود من) با این حرفها خودشون رو توجیه میکنن که: من بزرگترم. بقیه هم بهش میگن تو خانم تری. تو آقاتری. تو بهتری. تو ماهی تو......... ولی این حرفا واسطه فاطی تنبون نمیشه.
دنیای آدم ها به اندازه ی افکارشونه. این رو علم فیزیولوژی هم ثابت کرده. یعنی این که می گن خواستن توانستن است فقط یه ضرب المثل نیست. تمام نورون های مغز رو می شه در جهت رسیدن به یک هدف به خدمت گرفت
سلام استاد
دوستان عزیز
سخن دل مارو گفتی استاد...منم جزء اونایی هستم که خدا منو فقط وفقط واسه کارمندی و نون بخور و نمیر به این دنیا آورده...چرا ؟نمیدونم.
میدونی قدرت ریسک کردن و به خطر زدن با زندگی چند ساله کارمندی از بین میره و عمرن دیگه برنمی گرده...من اینو بارها تجربه کردم...علتشم اینه که ما کارمندا تموم زندگی و تموم پستی و بلندیهای اونو با حقوق خودمون می سنجیم و لذا می ترسیم ریسک کنیم...جالبه با اینکه اینو دقیقا می دونم ولی بازم میترسم از ریسک کردن؟؟؟؟؟؟!!!!!!!
آخه بدبختی اینه که اندازه طلب و بدهی هامونم
تعریف نشدس ونا مشخص!انقدر تحت شرایط و
زمان و مکان رنگ عوض می کنه که وقتی هم
بهش میرسیم انگارنه انگار که میخواستیمش
یا انقدر چیزای مختلف میاد جلو راهش که
ناخودآگاه هدفه میره اون پشت مشتا.ولی
کلا اینو قبول دارم که اگه روحیه جنگ
ستیزی داشته باشی و واسه به دست
آوردن حق و طلبت از دنیا تلاش کنی
احتمال این فرضیه که نمیتونی بهش
برسی خیلی کم و در اکثر مواقع
نزدیک به صفر میشه................
یاحق...