امروز کلی با خودم حرف زدم و مشورت کردم ! ... میخواستم حرفی به کسی بزنم ، یک پیشنهاد ... توو ذهنم با آن کسی مذکور حرف میزدم و هی جوابهای احتمالی اش را حدس میزدم و براش جواب می ساختم و می رفتم جلو ، طوری که دست آخر مغلوب شود و وا بدهد ... و بعدن در واقعیت همینطور هم شد ... این تجربهء شخصی را نوشتم که عبرت بگیرید و در تعامل با اطرافیان یک لحظه و یک درصد به این فک کنید که ممکن است جمله ای که از حلق و حلقومشان خارج میشود فی البداهه نباشد ... گلاب به روی ماهتان ، آدمها یک همچین موجودات خفنی هستند !