نسبیت را انیشتین کشف نکرد

خانم شرکت کنندهء بفرمائید شام دارد تعریف میکند چطور شد که جلای وطن و قصد هجرت کرد و از تصویرسازی هول و هراس شبهای بمباران شروو میکند ... از شبی می گوید که یک بمب افتاد توی خانه شان و عمل نکرد و بمب دیگری که کمی آنطرف تر افتاد توی خانه ای که جشن تولد بود و 35 نفر درجا سوختند و تمام شدند ... و من همانطور که مراحل پخت سوپ لابستر و طبخ ماهی سالمون را تماشا میکنم به آن سالهای دور کودکی در آن شهر کوچک دور افتاده برمیگردم که آن ایام بمباران چقد به ما خوش گذشت با بچچه های فامیل های تهرانی که انقد ماندنشان طولانی شد که حتتا با ما سر کلاسهای مدرسه هم آمدند ... فکرش را بکن ... برای یکی تلخی آن روزها انگیزهء دل کندن از تمام تعلقات و مهاجرتی همیشگی میشود و برای یکی دیگر شیرینی همان روزها بخشی از خوش طعم ترین خاطرات فراموش نشدنی روزگار کودکی ... نسبیت را انیشتین کشف نکرد ، نسبیت به اندازهء عمر بشر سبقه و سابقه دارد ...