یواشکی بذار کسی بو نبره

اگر محاسبات ما درست درآمده باشد امشب از سواحل نه چندان نیلگون دریای خزر برمی گردیم و حکمن از امشب دوباره طبق عادت مالوف درخدمت اسلام و مسلمین خواهیم بود . اینطور وختها من همیشه یکجور ذوق غیر قابل وصفی دارم . 

سفر هرچقدر هم خوب باشد و آدم خوش خوشانش بشود بعد از چند روز دیگر آدم دل و دماغ ندارد و دلش برای خانه و آشیانه اش تنگ می شود خب . دلتنگ خانه و کامپیوتر و نت و وبلاگت 

می شوی . حتی دلت برای شلوغی و کثیفی شهرت هم تنگ می شود گاهی . 

همه اینها به کنار من یک چیز دیگری را هم دوست دارم . کامنتها ... خیلی خوب است بعد از چند وخت می آیی و کامنتها را یکجا می خوانی . گاهی وخت ها گوشی موبایلم را سفر نمی برم و نمی دانید موقع برگشت ٬ خواندن اس ام اس ها و دیدن میس کالها چقدر کیف دارد  . و از همه بهتر کامنتهای خصوصی که متاسفانه هیچ کس هیچ وخت برایمان نمی گذاردشان ... 

من عاشق خواندن کامنتهای خصوصی هستم . حس و حال خوبی دارد وقتی صفحه مدیریتت را باز می کنی و جلوی کامنتهای خصوصیت عدد  ( صفر ) نباشد . لحظه هایی که طول می کشد تا کامنت مربوطه را گشایش کنی و محتوای آن را بخوانی لحظات قشنگیست به گمانم ... 

بینی و بین الله اینها را نگفتم که فکر کنید ما عقده کامنت خصوصی داریم ها ... اما گاهی وختها اگر دوست داشتید همین کامنتهایی را که پابلیک می فرستید خصوصیش کنید محض تنوع .    

خوشی الکی آن لحظه ها را مدیونتان خواهم بود در این روزگار قحطی خوشی های زماندار ... 

 -