فارسی را محکم پاس بداریم یا نه ؟!

 

دوست عزیزی با اسم رهگذر و ( متاسفانه ) بدون آدرس و نشونی برای یکی از پست های قبل کامنتِ انتقادی و اعتراض آمیزی گذاشته اند به شرح ذیل :  

( اتفاقی اینجا رو دیدم فقط خواستم بدونم سبک نگارشت رو شما از کجا آوردی؟ 

این چطور نوشتنه؟
برای بچه ها دو تا چ به نشانه تشدید به کار میبری اون وقت کلمه وقت رو می نویسی وخت!!!
یا می نویسی به پاک فنا!  

و حتما خیال میکنی خیلی ادبیاتیه و ابتکاری  

هرچیزی که ادم سرهم کرد که خلاقیت و تصویر سازی و اینها نمیشه  

نفهمیدم میخواستی فارسی رو پاس بداری یا چی مثلا؟!
حالا گیرم شما خیلی وب خوبی داری خیلی اطلاعاتت بالاست خیلی خواننده داری لطفا با این نگارش غلط تیشه به ریشه زبان فارسی نزنین یه کم دلتون برای زبانمون بسوزه جای ..... ! ) 

* 

در جواب سوال این دوست عزیزم که این سبک نگارش رو از کجا آوردم باید عرض کنم همونطور که بارها همینجا گفتم اولین بار تغییر دادن عمدی املای بعضی کلمات و نوشتنشون به نحوی که خونده میشن رو من توی وبلاگ و سبک نگارش دوست نازنینم آقا طیب دیدم و راستش خیلی خوشم اومد ... اینکه مسعود هم این کارو از جایی یا کسی یاد گرفته بود یا ابداع خودش بود رو نمی دونم ... هیچوختم ازش نپرسیدم ... چیزی که مهمه اینه که اینکار حس خوبی به من میده و نوشتن رو برام آسون تر و لذذت بخش تر و دلی تر میکنه ...  

من نمی دونم این وبلاگ با همین تعداد محدود مخاطب واقعن میتونه تیشه به ریشهء زبان فارسی بزنه یا نه ولی راستش حتی اگر هم بزنه واسم مهم نیست ... هرچند بنظر من ( مثلن ) با ( مثلاً ) و ( بچچه ها ) با ( بچّه ها ) و ( وختی ) با ( وقتی ) توفیری نداره و آزار اون اولی ها حتی به یه مورچه هم نمیرسه ! ... ضمن اینکه همین املاهای موجود و متداولِ کلمات هم وحی مُنزل که نیستن و بلاخره یه روزی یه کسی وضعشون کرده و تلپپی از آسمون نیفتادن و قرآن خدا نیست که غلط بشه دوست من ، لذا خیلی سخت نگیرید لطفن ! 

* 

نظر شما که این چن خط رو خوندید چیه ؟ 

-