درباره من
پیوندها
دسته‌ها
- روزنوشت 292
- کوت آه 114
- نظربازی 13
- خبرتلغراف 21
- نستعلیقات 2
- چند شماره ای 16
- هذیان های خط خطی 29
- عقاید تک نفره 108
- فقطعکس 25
- خودت بخون خودت ببین 58
- تاواریشانه 18
- خوشم میاد بدم میاد 4
- پیشآپدیت 8
- سه تصویر کات 7
- شیرزاد 10
- دوووربین 10
- نامه های کرگدن به محسن 4
- دیگران نوشت 17
- بازی وبلاگی 16
- خیلی شخصی 9
- سه اپیزودی 6
- تشکرجات 6
- پست صوتی 3
- خاطره باز 19
- مغزهای شیطون بلا ! 3
- پست رمزدار 1
- عمه ناهید 4
- سینما سینما 4
- تولدانه 5
- سفرنامه 2
- بامززه جات! 21
- عشق احتمالن یعنی ... 1
- شـــــــعـــــــ ر 14
- از پشت عینک من 6
- لغتنامهء شخصی 1
- خواب دیدم خواب می دیدم 3
- سر چی ببندیم ؟! 1
- کاریکاتور ... پس که اینطور 2
- موسیقآوا 3
- پُش وانتی ! 1
جدیدترین یادداشت‌ها
همهبایگانی
- آذر 1393 4
- آبان 1393 12
- مهر 1393 6
- شهریور 1393 7
- مرداد 1393 14
- تیر 1393 14
- خرداد 1393 7
- اردیبهشت 1393 9
- فروردین 1393 4
- اسفند 1392 21
- بهمن 1392 16
- دی 1392 21
- آذر 1392 19
- آبان 1392 28
- مهر 1392 19
- شهریور 1392 13
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 9
- خرداد 1392 14
- اردیبهشت 1392 11
- فروردین 1392 17
- اسفند 1391 17
- بهمن 1391 19
- دی 1391 15
- آذر 1391 18
- آبان 1391 15
- مهر 1391 13
- شهریور 1391 20
- مرداد 1391 21
- تیر 1391 20
- خرداد 1391 22
- اردیبهشت 1391 25
- فروردین 1391 25
- اسفند 1390 22
- بهمن 1390 18
- دی 1390 22
- آذر 1390 28
- آبان 1390 23
- مهر 1390 23
- شهریور 1390 30
- مرداد 1390 19
- تیر 1390 21
- خرداد 1390 24
- اردیبهشت 1390 20
- فروردین 1390 20
- اسفند 1389 25
- بهمن 1389 7
- دی 1389 17
- آذر 1389 32
- آبان 1389 34
- مهر 1389 25
- شهریور 1389 18
اسب حیوان نجیبی ست ...
شاید خیلی آدمها اینطوری باشند که لابلای نقوش درهم ابرها ، کاغذ دیواری ها ، سنگفرش ها ، فرشها و خیلی چیزهای دیگر ، بوضوح یک تصویر مشخص و معنی دار به چشمشان بیاید ... مثلن تصویر یک افعی بالدار یا نیمرخ یک مرد سرخپوست یا اندام Lخت یک زن اثیری یا خرگوش نقابدار یا لبخند ژوکوند یا حالا هرچی ... من هم یکی از این خیلی آدمها هستم ... توی راه پلهء ساختمان شرکت پاگرد دوم را که می پیچی رنگ یک قسمت بالای نرده دقیقن شکل کلهء یک اسب اصیل عربی ریخته ... و من هر روز صبح به اسب خیالی م سلام میکنم و به او قول میدهم که امروز دیگر هرطور شده قبل از تاریکی هوا از شرکت بزنم بیرون و سوارش بشوم و دوتایی برویم اتوبانهای تهران را بتازیم و خاک و آسفالتشان را به توبره بکشیم و یال در باد یله کنیم و انقدر برویم تا برسیم به دامنه های دماوند و آنجا من دراز بکشم روی چمنها سیگاری بگیرانم و او شبدر تازه بخورد و بعد سلانه سلانه سرازیر شویم سمت چراغهای تهران تا من بیایم خانه بخوابم و او برود سرجاش بچسبد سینهء دیوار راه پله ... حیوان طفلکی با اینکه میداند دوباره مثل هر روز به قولم وفا نخواهم کرد اما باز به روم نمیزند ... این که میگویند اسب حیوان نجیبی ست بیخودی نمی گویند ...
اسب ها نجیبند
شبیه تمام رویاهای ما
که هیچ وقت دست رد به سینه مان نمیزنند و ما..
ما که از همه نجیب تریم!
نمیبینید اینهمه سال چقدر آرام و قانع بودیم؟
باز صد رحمت به رویاهایمان که گاهی سرکشی هایی دارند..که مبادا زندگی را از یاد ببرند..از یاد ببریم..از یاد برویم..
نمیدونم چرا یاد اکبر عبدی و تخت غلامرضای فیلم مادر افتادم و چشمام پرشد...
خوش به حال اونایی که هنوز رویایی دارن...
خوش به حال تو...خوش به حال اسب روی دیوار...
همیشه به این پستهات حسودیم میشه...چقدر دلم میخواد میتونستم یکی مثل این بنویسم...انقدر ساده...انقدر بزرگ...
انقدر به دلم نشسته که دوس ندارم چیزی بگم و فقط دلم میخواد دوباره و دوباره بخونمش و...بخونمش و...میدونی...
خیلی چسبید...خیلی دمت گرم...
چوبکاری نفرمائید اخوی ! خیلی مخلصیم ...
خیلی قشنگ بود.
من هم همیشه از این نقش ها میبینم. اما یادم نیست کسی بهم گفت یا جایی خواندم که مال آشفتگی ذهن هامونه. خوب من ذهنم که خیلی آشفته است. اما درستی این نظریه رو نمیدونم.
و اسب ... من عاشق اسبم. تو طالع بینی چینی* مامانم اسبه. و خصوصیاتی که برای متولدین اسب میگه مو به مو به مامانم میخوره. و بعد از دانستن این موضوع عشق و ارادت من به اسب صدچندان شده.
* میدونم خیلی چرته که آدم فکر کنه مثلا دویست نفر از اطرافیانت که میشناسیشون و در یک سال مشخص یا مثلا در اینتروال های ۱۲ ساله به دنیا آمده اند همگی یک سری خصوصیات مشخص و مشایه داشته باشند. اما این طالع بینی درمورد افراد خانوادهء من خیلی صادق بوده. اما چرا من لازم دونستم این رو توصیح بدم، خودم هم نمیدونم!!
شیر اگر پیر هم شود شیر است
از اون پستهای محشری بود که فقط یک شهریار میتونه بنویسه
دمت گرم آقا
خیلی زیبا نوشتید
خوش به حالتون که هنوز هم از این رویاها دارین
یادم افتاد که چقدر اسب دوست دارم یادم افتاد که خیلی وقته با داشتن یه اسب رویاپردازی نکردم
دلم رویا خاست
دلم دروغکی با خودم خوش بودن خاست
سلام
اسب ها در همه تاریخ چه رام باشند و چه سرکش نجیبند ...
مشکل از اسب سواران است که گاهی هم از اسب می افتند و هم از اصل ...
سلام استاد...
استاد رو به این دلیل میگمو قبولت دارم که جزء همون عده ای هستم که در خونه پدری و گچ ریخته خونه پدر بزرگ و کاشی دستشویی خونه دایی و اداره و ....هزار جای دیگه این نمونه ها رو داشتم و تو خیال داشتمشون ولی هرگز نتونستم مثل شما سوارش بشم و برم بگردم و برگردم و برای دوستامم بنویسمش...
ممنون استاد
یه سری به من بزن
خیلی وقته منتظرتم استاد...
آهان.
همینه.
عاشق این پست شدم.
شاید چون خودم هم یکی از همین آدم هام.
چه رویاپردازی شیرین و غیر عملی ای!
شاید غیر عملی بودنش این رویاپردازی رل شیرین تر میکنه
تاختن با یک اسب در اتوبانهای تهران ... یک رویای دست نیافتنی و شیرین
شیرین از این جهت که هر بار میشود به شکل تازه ای تصویر سازی اش کرد .
بی شک زیبا و کم نظیر بود آقای نویسنده. چند روزی بود که منتظر چنین پُستی بودم. خودتون هم می دونید که بودم...
پست خیلی قشنگی بود
من اما از اون یکی دسته ی آدمهام که هیچ وقت همچین چیزهایی نمیبینم
وصف العیش نصف العیش
شرمنده عربی شد
عالی بود پرواز با بالهای خیال واقعا زیباست
یک نوشته ی دوست داشتنی
پستای جنابعالی رو که می خونم بعد از خونه که می زنم بیرون با خودم می گم کدوم از این آدم هایی که هر روز از کنار من رد می شن مثل بزرگ بلاگستان همچین تخیلی دارن. مثلا فک می کنم دانشجویی که تو اتوبوس پشت سرم نشسته یکی مثل شماست و امشب در مورد من تو وبلاگش می نویسه.....نمی دونم چرا ولی از یکی دو سال پیش که پام اینجا باز شده همین فکرا رو دارم!
درود علیکم و رحمت الله برکاته بر محسن خان
تصورات و رویاهاتون استوار و پا بر جاه
من فکر می کرم فقط منم که از این خیالبافی ها می کنم
راستی ... چقد بده که دیگران میزنند تو پر خیالی های آدم ... نه ؟؟
تصویر پردازی بی نظیری بود. ممنون قربان که سهیم کردید ما را در اندیشه ی مثل همیشه بکر خود .
وقتاییکه رد میشدم از اون قسمت سنگفرش شده
قبل بازار بزرگ که درشکه با اسب گذاشتن که تا
مردم رو تا دم بازار می برن یه حس خوب وی
جوری ای بهم دست میده.....خوب از اون جهت
که توی اون هیاهو و بَل بَشوی بازار یه چنین
چیز ِانرژی مثبتداری کیف آدم رو کوک میکنه
ویه جوری ای از اون بابت که درشکه به اسب
میبندن دلم یجور ِ بدی میشه................
بله................اسب حیوان نجیبی ست.
و یه چیز دیگه: آقا محسن...صفحه ء این
وبلاگ سفید و خالی که میشه...بغضی
میشم.....این قضیه هر دفعه که اتفاق
میفته یچیز بدی به دل آدم چنگ میزنه
که از روی عادت نیست................
بارها گفتم که:می دونم چاردیواری
اختیاریا.اما آقا ما دلمون میگیره
سرت سلامت محسن خان جان
یاحق...
دیشب بعد از خوندن این پست خواب اسب دیدم... تعبیرش چیه؟
سلام عرض شد
ما چندین بار هی امدیم هی شما پست جدید ننوشته بودید بعد ما بی سروصدا رفتیم، این بار گفتیم خب سلامی عرض کنیم خدمتتان. سلامت باشید انشالله
سلام.
این پست محشر بود. از چیزایی می نویسی که همه می بینیم ولی اغلب نمی تونیم بنویسم.
منم خیلی سال پیش توی نم دیوار اتاق خواب یه زنی رو پیدا کردم که موهاش دست باد بود.
خصوصی
یک خواننده خاموش
دلم نیومد چیزی ننویسم
پستی بود که یه لبخند خوشایند به لبهام آورد...
رویاهایت مستدام
به حساب تعریف اغراق آمیز و تعارف های معمول نگذارین جون هر چی مردِ ولی -به عنوان یه وبلاگ نویس درجه سه- بعضی وقت ها با خوندن چند خط مثل این یا عاشقانه ی حمید یا تقریبا تمام پست های توکا یه جورایی تخلیه می شم از حرف و تحسین ... حتی فکر کردنم هم نمیاد ، فقط می خوام بخونم ، بخونم و یاد بگیرم
مادیان من پس کی می بریب سوارت را
می کشی به چشمانش سرمه ی غبارت را
مثل عکس «آقا»! که یه سال و زمونه ای توی ماه بود
این الان میره جزو رویاهای رنگی و کمی هم به گمونم شاد.... وخب این یعنی خوب.
حالا دلیل نمیشه چون نجیبه شما هی بزنی زیرِ قولت ا :|
منم یه تیکه از رنگِ دیوارِ کنارِ تختم کنده شده شبیه خرسِ هرشب بش میسپارم یه وقت گازم نگیره یهو:)