سلام بر استاد دوستان مهربانی که اینجا قدم می زنید..... محسن خان کوه با اون بلندی و صلابتش به ما که در برابرش ذره ای بیش نیستیم آرامش میده.... در این مورد حدیث هم داریم .... بزرگی میگه ....هر وقت دلتون گرفت و ناچار شدید ؛سری به کوهستان ها بزنید تا قلبتان آرام گیرد.... تا بعد....
موافقم
مثل نگاه کردن به همین گرگ و میش چند لحظه ی پیش از گذاشتن این کامنت
مرد ...
شما که اینقدر آه می کشید وای به حال ...
کوه باشی ..آرام و پابرجا و روزهایتان خاص تر و ارام تر .
اره خیلیییییی
من الان به جای کوه خیـــــــــــــــــــــــلی توجهم به طرز نوشتن دققت و خاصصه هست آخه خاصه!
مثل اینا که با انگشت ماه رو نشونشون میدی و اون همه حواسش میره به سر انگشت اشاره ات!
پی نوشت کامنت قبلی!
رفتن به کوهنوردی خاص تره
نگاه کردن به طبیعت این طوریه منتها تو ایم شهر دود و اهن تنها نشان طبیعت همین کوها از فاضله دور هستند
احساس قدرت و آرامش توامان
سلام
دقت کردی آبی که پای کوهی جاریست ...
یا آسمانی که زیرش قله ای سپید ...
یا اصلا ولش کن دقت کردی این ( کوت آه ) چقدر خاص به ما آرامش میده ...
اَی گفتی حاجی جون! فدات! قربونت! حاج محسن، با این حرفت منو بُردی حاجی! منو با خودت بر حاج محسن! یاد اون روزا به خیر حاجی! به قول شهرام ناظری (آلبوم لولیان): «آی داد! اِی دل! آی داد! اِی وای.» اِی داد، حاج محسن! اِی دل، حاجی جون! آی داد، قربونت! اِی وای، فدات!
برای من به خصوص تو جاده که باشم.
مخصوصا اگر تو کوهنوردی هم باشی
آقای « حمید »
شما خوبی کللن ؟
از نظر من نگاه کردن به کوه حس صلابت ولی نگاه به اسمان حس دوگانه غرور ومهربانی القا میکنه
اسمونو ترجیح میدم
سلام بر استاد
دوستان مهربانی که اینجا قدم می زنید.....
محسن خان کوه با اون بلندی و صلابتش به ما که در برابرش ذره ای بیش نیستیم آرامش میده....
در این مورد حدیث هم داریم ....
بزرگی میگه ....هر وقت دلتون گرفت و ناچار شدید ؛سری به کوهستان ها بزنید تا قلبتان آرام گیرد....
تا بعد....
احساس قدرت میکنی، خصوصا وقتیایی که هوا تمیزه و مثله این روزها برف رو قله ها میدرخشه و نور خاصی از خودش منعکس میکنه
فوق العادست