شاسی بلند !

نمی دانم رادیو هفت امشب را دیدید یا نه ... توی آن آیتم ثابتی که منصور ضابطیان ( اسمش بنظرم بیش از حد متعارف صاد و ضاد و طا ظا دارد ! ) با کودکان مصاحبه های آدم بزرگانه میکند ، از دیانای پنج ساله پرسید آدم خوشبخت کیست ؟ دیانای زیبا مکث و فک کرد و گفت : آدمی که توی راحتی باشد ، پول داشته باشد ، خانه داشته باشد ، بچچه داشته باشد ، ماشین شاسی بلند داشته باشد ... تمام آنچه که گفت هرچند برای سن و سال و مطلوبها و ایده آلها و دلمشغولی هاش گنده و عجیب بود ولی همه را انقد زلال و از صمیم قلبش گفت که عجابتش ! برای من سی و هشت ساله قابل قبول به نظر برسد به جز آن پسوند شاسی بلند که هیچ جای دلم نمی توانم بگذارمش ! ... هر چقدر هم که این نسل نوساخته و نوخاسته را زادهء هیولای مدرنیتهء معاصر بدانم باز به نظرم پنج سالگی خیلی زود است که معیار سنجیدن خوشبختی و بدبختی ارتفاع شاسی باشد !