یک لحظه یک درصد

امروز کلی با خودم حرف زدم و مشورت کردم ! ... میخواستم حرفی به کسی بزنم ، یک پیشنهاد ... توو ذهنم با آن کسی مذکور حرف میزدم و هی جوابهای احتمالی اش را حدس میزدم و براش جواب می ساختم و می رفتم جلو ، طوری که دست آخر مغلوب شود و وا بدهد ... و بعدن در واقعیت همینطور هم شد ... این تجربهء شخصی را نوشتم که عبرت بگیرید و در تعامل با اطرافیان یک لحظه و یک درصد به این فک کنید که ممکن است جمله ای که از حلق و حلقومشان خارج میشود فی البداهه نباشد ... گلاب به روی ماهتان ، آدمها یک همچین موجودات خفنی هستند !

نظرات 3 + ارسال نظر
پروین پنج‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1392 ساعت 07:23 ق.ظ

محسن جانم فکر کنم نگرانی عمدهء ما باید حرفهایی باشند که فی‌البداهه از دهان (یا به فرمایش شما حلق و حلقوم) ملتی که باهاشون در تعاملیم در می‌آید، نه آنهایی که روی‌اش دو ساعت فکر کرده‌اند و تظاهر میکنند که همین الآن به ذهن شریفشان رسید.

دل آرام پنج‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1392 ساعت 10:32 ق.ظ http://delaramam.blogsky.com

فکر کنم این حاصل شناخت زیادی بوده که شما از طرف مقابلتون داشتید. واگرنه نسبت به افرادی که زیاد نمیشناسیمشون یکمی سخته حدس زدن جوابهاشون و ساختن جواب براشون.

آسمان پنج‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1392 ساعت 12:04 ب.ظ http://talkhoshirineyekzan.blogsky.com/

عجب موجودات خارق العاده ای هستیم ما آدمها! پیش بینی جواب های طرف مقابل را کردن و جواب داشتن برایش از آن دست کارهای عجیب غریب است که یکی دو بار تجربه اش را داشته ام!

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.